De laatste werkweek!

De tijd vliegt, over 13 dagen ben ik alweer thuis! Het begint nu ook eindelijk door te dringen dat mijn tijd in Colombia er bijna op zit, echt een heel raar idee. Ik heb nog allemaal dingen die ik voor de laatste keer wil doen, maar waar ik niet heel veel tijd voor heb. Dit is al mijn laatste weekend in Bogotá, het volgende weekend ga ik namelijk nog 4 dagen reizen, en het weekend daarna ben ik alweer thuis. Dit weekend was ik dus van plan om de stad in te gaan, nog wat souvenirs te halen etc. Helaas is Aiesec alweer te laat met onze lonen betalen en ik ben al een aantal dagen erg blut, dus ik heb geen geld om iets te doen. Gelukkig heb ik een paar vrije dagen waarop ik dit hopelijk kan inhalen.

Het afgelopen weekend ben ik met 2 vrienden naar Villa de Leyva gegaan, een dorpje in de buurt van Bogotá. Het dorpje deed me een beetje denken aan Salento, het dorpje waarin we verbleven toen we naar het koffiegebied gingen. Het enige wat jammer was, was dat auto´s er gewoon mochten rondrijden, en dat verpestte de sfeer wel een beetje. Het dorpje was zo klein dat je er alles prima te voet kon doen. De eerste dag hebben we het dorpje verkend, dit was echter zo gebeurd omdat het zo klein is haha. Gelukkig hadden ze er erg goed eten (veel beter dan in Bogotá) dus het werd een culinair weekend en we hebben ons helemaal volgegeten. De dag daarna gingen we op verkenning in de buurt van het dorpje. Eerst liepen we naar ‘de blauwe meren’. De meren waren inderdaad erg blauw en heel mooi om te zien. Daarna wilden we doorlopen naar de fossielen. Volgens de vrouw bij de blauwe meren was dit ongeveer 20 minuten, prima te doen dus. Nadat we echter een goede 20 minuten hadden gelopen was er nog steeds niks te zien. Ook drong het tot ons door dat we geen enkele persoon te voet meer hadden gezien, en zelfs niemand op de fiets. Alleen maar auto’s. Waarschijnlijk bedoelde de vrouw dus dat het 20 minuten met de auto was. Op dit punt hebben we ons maar omgedraaid, we moesten namelijk om half 2 uitchecken bij het hotel. Als we daar te laat voor waren moesten we misschien een extra dag betalen en daar hadden we geen geld voor. Het was jammer dat we niet alles hebben kunnen zien maar desondanks was het een heerlijk en lekker rustig weekendje weg.

Aankomende week is al onze laatste werkweek. Maandag tm donderdag moet ik nog werken, en vanaf vrijdag heb ik vrij. Het is een erg raar idee dat het nog maar 4 dagen zijn en dat de stage dan voorbij is, de tijd is zo ontzettend snel gegaan. Ik ga alle kinderen ook zeker missen, ook al hebben ze zeker hun momenten waarop ik ze echt niet leuk vind haha. Het werk als lerares is echt leuk, en het is erg waarderend werk. Soms is het zwaar, maar je maakt echt mooie momenten mee. Als bijvoorbeeld de kinderen met de ergste gedragsproblemen naar je toe komen en je dingen vragen in het Engels en echt hun best doen, dat doet je dat wel goed.

Aankomende zaterdag gaan we op onze laatste reis. ’s Ochtends blijven we in Bogotá, Colombia speelt namelijk hun eerste wedstrijd in de world cup dus deze wedstrijd willen we zeker hier in de stad kijken om de sfeer mee te maken, hopelijk winnen ze! Daarna nemen we de bus en gaan we eerst een dag naar de woestijn van Tatacoa. Het heet een woestijn maar officieel is het geen woestijn omdat daar toch nog te veel neerslag voor is, maar het lijkt er wel op dus ik ben erg benieuwd. Daarna gaan we nog 2 dagen door naar San Agustín. Op deze plek ontmoetten twee oude culturen elkaar om handel te bedrijven. Door de vulkanen in de buurt ligt er veel vulkanisch gesteente, en uit dit gesteente zijn figuren gehouwen. Woensdagochtend zijn we weer terug, dus dan kan ik woensdag en donderdag nog de laatste dingen doen en dan vrijdag met het vliegtuig naar huis. Ik ben erg blij dat ik deze laatste reis nog kan maken omdat ik in de laatste vakantie uiteindelijk niet weg kon, dus ik denk dat dit een perfecte manier is om mijn tijd in Colombia af te sluiten.

Ik schrijf nog een blog als ik terug ben van de laatste reis, en dat wordt dan de laatste!
Joyce