Ouders op bezoek, uit huis gezet & het ziekenhuis

Het is alweer even geleden, maar mijn ouders zijn hier op bezoek geweest en dat was echt geweldig. Het eerste weekend dat ze hier waren heb ik ze Bogotá laten zien, en dan met name het oude centrum. Daar hebben we heel veel rondgelopen en hebben we elke keer geluncht bij een lokaal tentje. Er zaten daar heel veel leuke plekken om te eten, en allemaal super goedkoop. Zondag hadden we een fietstocht door de stad gedaan, en dat was echt super. We kwamen langs heel veel plekken die ik nog niet kende, sommige waren namelijk niet veilig om alleen rond te wandelen dus daar was ik nog nooit geweest. We zijn naar de stierenvecht arena geweest, het nationale park van Bogotá, de slechte buurten, de hoerenbuurt etc. Daarna stopten we bij een fruitmarkt waar onze gids alle verschillende fruitsoorten kocht zodat we die allemaal konden proberen, en dat was erg lekker. Tegenover de fruitmarkt konden we ‘tejo’ spelen, de soort van nationale sport van Colombia. Er wordt dan een rechthoek gevuld met een soort modder omhoog gezet, en in die modder zitten kleine envelopjes met buskruit. Vanaf een vrij grote afstand moet je dan met een soort van jeu de boules ballen daarnaar gooien, met als doel het buskruit tot ontploffing te brengen. Dit is heel moeilijk, dus onze gids had een envelopje uit het spel gehaald zodat hij die voor ons kon laten ontploffen. Het was een mini ding maar de knal was echt hard!

Toen mijn ouders hier waren ging ik alles ook weer met nieuwe ogen bekijken. De dingen die voor mij normaal zijn geworden waren dat natuurlijk niet voor mijn ouders, dus elke keer als ze ergens naar wezen of ergens verbaasd over waren ging ik het ook weer meer waarderen, en dat was erg mooi om mee te maken. Verder wilden mijn ouders alles doen zoals echte Colombianen het doen, dus we zijn overal met het ov heen geweest. We hebben alle verschillende soorten gehad, en dat was een hele ervaring haha. Alle high class Colombianen snapten niet dat ik mijn ouders in dit soort vervoer meenam en vonden het maar onveilig, maar alleen maar met de taxi gaan is ook maar saai.

Verder ging ik op een ochtend ontbijten, en toen werd me door mijn gastouders meegedeeld dat ze een nieuwe bediende hadden aangenomen die bij ze kwam wonen, en dat ze dus mijn kamer nodig hadden. Binnen 1 week moest ik verhuisd zijn. Ik snapte de reden wel, alleen dat ik zo snel weg moest en dat ze me daar verder geen hulp bij gaven vond ik minder leuk. Uiteindelijk heb ik wel vrij snel iets nieuws gevonden, een huis dicht in de buurt van waar ik eerst zat. Hier woon ik met 4 andere mensen van mijn leeftijd en moeten we alles zelf doen zonder huishoudsters, dus een hele verandering haha, maar eigenlijk veel leuker. We eten vaak samen dus het is veel socialer, en ik hoef ook met niemand rekening te houden, dus ik heb de vrijheid weer terug die ik gewend was.

Als laatste nieuws heb ik inmiddels ook het Colombiaanse ziekenhuis meegemaakt. Ik was al een paar dagen ziek, en op de 4e dag was het zo erg dat ik toch maar naar de dokter ben toegegaan. Die heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis. Daar 4 uur gewacht, toen kreeg ik een consult en bleek dat er een ernstige infectie in mijn urine zat en dat ik opgenomen moest worden, ik moest alleen wachten tot er een kamer vrij kwam. Dat duurde 16 uur, dus die tijd heb ik doorgebracht op een stoel in de wachtkamer. Mega ongemakkelijk, niet geslapen, mijn kont voelde helemaal dood aan, maar uiteindelijk kwam er dan toch schot in de zaak. Toen ik eenmaal een kamer had kreeg ik nog wat andere infusen en kwamen er heel vaak artsen langs, en ik bleek nierbekkenontsteking te hebben. Het vervelende was dat mijn telefoon leeg was, ik geen oplader had, geen internet had, de telefoon op mijn kamer niet werkte en de tv ook niet. Dus ik kon helemaal niemand bereiken. Gelukkig wist 1 vriend dat ik daar was dus via hem heb ik wel nog mensen kunnen bereiken. Mijn huisgenoten hebben later mijn telefoonoplader gebracht zodat ik mijn ouders me ook weer konden bereiken. Daar heb ik 6 dagen doorgebracht, gelukkig had ik wel mijn e-reader bij me, dat was mijn redding haha. Nu nog even aan de antibiotica en dan terug voor een controle om te zien of de ontsteking helemaal weg is. Helaas gebeurde dit in mijn laatste vakantie hier, waardoor ik niet heb kunnen reizen (wat eigenlijk mijn plan was), maar gelukkig ben ik weer gezond.

Morgen begint werk weer, dus dan weer terug in het oude ritme. En verder ga ik kijken of ik een paar keer een weekendje weg kan, zodat ik toch nog een paar dingen kan zien voordat ik weer terug naar Nederland ga.